سیدعبدالوهاب بن محمدحسین حسینی گنابادی اصفهانیسیدعبدالوهاب بن محمدحسین حسینی گنابادی اصفهانی، از شعرا و ادبای اصفهان در قرن چهاردهم هجری بوده است. ۱ - معرفی اجمالیمیرزا عبدالوهاب منجم‌باشی متخلّص به «شکوه» فرزند میرزا محمّد بن میرزا محمّدحسین بن میرزا بدیع‌الزمان منجم حسینی گنابادی اصفهانی، از شعرا و ادبای اصفهان در قرن چهاردهم هجری بوده است. او همشیره‌زاده تاج‌الشّعراء شهاب اصفهانی بوده و از او فنون شعر و ادب را فراگرفته است. او از کارگزاران دستگاه ظل‌السلطان بوده و به منشی‌گری در دیوانخانه دولتی مشغول بوده است. شعر را نیکو می‌سروده و قصایدی در مدایح و مراثی معصومین (علیهم‌السّلام) دارد. وی در ۴ ربیع‌الثّانی ۱۳۳۰ق وفات یافته و در یکی از اطاق‌های تکیه تویسرکانی در تخت فولاد اصفهان مدفون شد. مادّه تاریخ وفاتش این است: "میر ادیب، منی نثر، اوستاد نظم عبدالوهاب کز همه خوبان نشان گرفت" "چون رفت از این سرای برون، عقل دور بین از سال فوت او خبر از این و آن گرفت" "بیرون یکی شد از پی تاریخ فوت و گفت «عبدالوهاب جای بقصر جنان گرفت»". [۱]
حبیب‌آبادی، پرویزبیگی، تذکره حدیقه الشعراء، ج۲، ص۸۶۴-۸۶۵.
[۲]
مهدوی، سیدمصلح‌الدین، دانشمندان و بزرگان اصفهان ج۲، ص۸۰۲.
[۳]
معلم حبیب‌آبادی، محمدعلی، مکارم آلاثار، ج۸، ص۲۹۹۲-۲۹۹۴.
[۴]
تخت فولاد یادگار تاریخ: خطی.
۲ - پانویس
۳ - منبعمهدوی، سیدمصلح‌الدین، اعلام اصفهان، ج۴، ص۴۰۷. رده‌های این صفحه : ادیبان اصفهان سده چهاردهم(قمری) | ادیبان ایران سده چهاردهم(قمری) | سادات اصفهان سده چهاردهم(قمری) | شعرای اصفهان قرن 14 (قمری) | شعرای ایران قرن 14 (قمری) | مدفونان در تخت فولاد
|